Eğer;
“Gençken bilgi ağacını
dikmezsek, ihtiyarlığımızda gölgesinde barınacak ağacımız olmayacaktır.
Başkalarının hürriyetlerini tanımayanlar, hürriyete layık değildir. Ben
bilmediğimi bildiğim için, öteki insanlardan akıllıyım. Bencil insan, tek
başına kalmış meyvesiz bir ağaç gibi kurur, gider. Bencillik dostluğun
zehridir. Beni isterseniz dövün, ama bırakın istediğim gibi güleyim.” diyorsan,
zamanını iyi değerlendirerek, henüz kuvvetin ve heyecanın yerindeyken kendini
denizlerin derinliğine bırakmaktan korkmuyor ve gelecek günlerde yaşlılığın
yorgunluğundan kendine payanda yapabileceğin yatırımlara yöneliyorsan, başka
insanlara değer verip dostluğun ve arkadaşlığın önemini kavrıyorsan,
SENDEN ADAM OLUR.